سخن سردبیر/ روز از نو

روز از نو • حکایت مجله، حکایت انسان است؛ پای در زمین دارد و سر در آسمان. اگر نبود وابستگی پرواز روح به دغدغه‌‌های زندگی مادی، روح آدمی هرگز در زمین طاقت نمی‌‌آورد. گویی وصال "حقیقت" در گرو "اختیار" زندگی مادی است. • در سفر به مونیخ با انجمن سفرهای پژوهشی منظر، از نمایشگاه BMW بازدید‌کردیم. مقایسه نخستین نمونه اتومبیل BMW با آخرین آنها، بسیار تأمل‌‌انگیز بود. ترمز نسخه ابتدایی، صفحه‌ای لاستیکی بود که با پای راننده به زمین فشار داده می‌شد، چراغ‌هایش دو فانوس بود که درون آنها شمع روشن می‌¬کردند؛ و نسخه آخر BMW به سفینه فضایی شبیه بود. این همه پیشرفت، مرهون همت مردان هدفمند بوده است. به نمونه ابتدایی آن اتومبیل بعید است بتوان، حتی در عصر خود، نمره قبولی داد. اما توسعه، از سکون به دست نمی‌آید؛ توسعه، معلول حرکت است. اگرچه هر حرکتی قابل دفاع نیست، اما خوب می‌دانیم از سکون چیزی حاصل نمی‌شود. • ماهنامه، متنوع، تولید، بومی، ارزان، روشنفکران، روزآمد... اینها کلید‌واژه‌‌های اندیشه‌‌ای است که به تولد«ماهنامه منظر» انجامید. پیش از آن با جمعی از دست‌اندرکاران مجلات هنر و معماری مشورت کرده بودیم : دیوانه‌‌اید، نمی‌‌شود، هنرمندان ما بصری هستند، ایرانی، پول به خواندن نمی‌‌دهد، باید به جایی وصل شوید، چه کسی بنویسد؟ هر ماه؟! هرگز نمی‌‌شود. • دل به دریا زدیم. نگران آن بودیم که تولید به copy-paste بدل شود. همه عزم را جزم کردند. شبکه ملی نویسندگان منظر : جوانان ایران، دانشگاهیان همراه و حرفه‌مندان دردآشنا. یک سال گذشت و مجله هر ماه پربارتر از قبل روی گیشه رفت. • در سیاست‌های عمومی، تفاوتی میان کار فرهنگی و کار اقتصادی مطبوعات وجود ندارد. در راهبردهای کلان، حمایت از "تولید و فرهنگ" مطرح می‌‌شود، اما در اقدامات پایین‌دستی اثری از آنها وجود ندارد. تنها مطبوعات عامه‌پسند در حاشیه امن اقتصادی قرار‌دارند؛ زیرا رشته حیات خود را به بازار و آگهی بسته‌‌اند که پایدارتر از سیاست‌های دیگر است. • اما مسئله، تنها محتوا نبود. اعتلای روح مجله وابسته به بقای آن است. تیراژ، فروش، توزیع، کاغذ، چاپخانه، لیتوگرافی، گرافیست، انبار، برگشتی، وصول چک ...، شئون دنیایی مجله است که تا نباشد، روح آن پر نمی‌کشد. هیهات! اعتلای معنا در بند ماده افتاده است. جسمانیه-الحدوث و جسمانیه‌البقا. این فرق آن با انسان است. • این بار حکم شد که "مادة" مجله را تدبیر کنیم. مدتی به مطالعه نبض بازار گذشت. این علاوه بر نیاز جامعه بود که اول بار بررسی شده بود. اقتضائات بازار، شرایط خود را به مجله تحمیل می‌کند. در غیاب حمایت‌های دولت از تولید علم و اندیشه، اتکا به اقتصاد بازار، راه بقاست. مساجد را به یاد بیاورید. برای بر پا ماندن، مغازه‌ای درست می‌کنند. رونق مسجد در گرو اقتصاد آن است. • در دوره دوم منظر، ترتیب انتشار، دو ماهه است. صورت مجله به کلی دگرگون شد. هزینه انتشار افزوده گردید. این حکم بازار است و برای آگهی‌‌دهنده، اینها مهم است. اگرچه مجله خوش آب و رنگ‌‌تر می‌شود، اما ... • تمام تلاش دست اندرکاران، حفظ و ارتقای کیفیت مجله است. انشااله با مشارکت علاقمندان به علم و فرهنگ بومی مجله برپا و پربار بماند.